Aflevering 4 – De dood van Caylee Anthony (deel 2)

In deze aflevering praten we verder over de dood van de 2-jarige Caylee Anthony. De vorige keer zijn we geëindigd met de vondst van Caylee’s stoffelijk overschot. In deze aflevering bespreken we de rechtszaak en gaan we ook verder in op de rol van de media en social media. De rechtszaak tegen Casey Anthony begon op 24 mei 2011 en wordt door velen omschreven als een “trial of the century”. Tegen Casey werd de doodstraf geëist, maar is dat achteraf gezien wel terecht?

Muziek: Halloween The Pumpkin Head van Frank Schroeter.

Bij het voorbereiden van deze aflevering zijn Engelstalige bronnen gebruikt. Het kan daardoor zijn dat er vertalingsfouten in deze tekst zitten, ondanks dat we hierop proberen te letten. Daarnaast willen we benadrukken dat we géén journalisten, onderzoekers of media- of geschiedenisexperts zijn, maar slechts amateur podcastmakers. 

Waarschuwing: in deze aflevering wordt de dood van 2-jarig meisje besproken én het vermeend misbruik van een kind.

Dit is deel 2 van dit verhaal, het vervolg op de vorige aflevering.

De rechtszaak

Alle media-aandacht zorgde ervoor dat het lastig werd om een ‘impartial’ jury samen te stellen. Daarnaast was het ook één van de eerste zaken die uitgebreid op social media werd besproken. Iedereen in de regio van Orange County was door alle media-aandacht al op de hoogte van de zaak en mogelijk ook al beïnvloed, waardoor zij niet onpartijdig konden. In plaats van het strafproces te verplaatsen naar een andere regio, werd de jury vanuit een andere regio – ruim 160 kilometer verderop – naar Orlando gehaald. 

De rechtszaak tegen Casey Anthony begon op 24 mei 2011 – bijna 3 jaar nadat Caylee als vermist werd opgegeven – en was online te volgen middels een livestream. Cindy en George waren bij de rechtszaak aanwezig ondanks dat ze ook allebei getuige waren. Normaliter mag je dan de rechtszaak niet bijwonen, maar voor hen werd een uitzondering gemaakt omdat ze de grootouders waren van Caylee. Ze kregen wel strenge instructies mee: ze mochten geen emoties tonen en dus ook niet reageren op werd verteld gedurende de rechtszaak.

Door alle media-aandacht waren er ook veel mensen die de rechtszaak van dichtbij wilden meemaken. Er waren echter maar een beperkt aantal plekken in de rechtszaal beschikbaar voor het publiek. Daarom ontstond er rond 3 of 4 uur ’s nachts al een rij buiten bij de rechtbank van mensen die hoopten een plekje te kunnen bemachtigen. Mensen wilden zo graag naar binnen dat ze zelfs met elkaar op de vuist gingen.

Theorie van de aanklager

In de openingsstatement van de officier van justitie probeerde de lead attorney meteen de aandacht van de jury te grijpen. In haar openingsverklaring hamerde ze erop dat als je Casey’s gedrag en haar leugens in acht neemt, samen met haar auto die werd weggesleept en de lijkenlucht in de kofferbak van haar auto, ze wel schuldig moet zijn aan de moord op haar dochter. Volgens de aanklager was het motief van de moord op haar dochter Caylee dat Casey een childfree leven wilde leiden. Tony – Casey’s vriend – heeft namelijk tegen Casey gezegd dat hij nooit met iemand zou trouwen die al een kind heeft. 

De theorie van de aanklager was als volgt: op de laatste dag dat Caylee levend werd gezien heeft Casey haar bedwelmd met mogelijk chloroform – vanwege de zoekresultaten die werden gevonden op de gezinscomputer (‘how to make chloroform’). Na Caylee te hebben gedrogeerd zou Casey duct tape over Caylee’s mond en neus hebben gedaan, waardoor ze is gestorven in haar slaap. Op Caylee’s schedel werden namelijk sporen van duct tape aangetroffen, wat volgens de aanklager vermoedelijk over haar neus en mond heeft gezeten. Casey zou Caylee vervolgens in haar favoriete Winnie de Pooh dekentje hebben gerold, dan in de waszak, dan in vuilniszakken en toen in de kofferbak van haar auto geplaatst. Vervolgens zou ze naar Tony’s huis zijn gereden, de volgende dag met hem wezen stappen, een dag daarna weer richting huis zijn gereden om Caylee te dumpen in het beboste gebied in de buurt van haar huis.

Één van de experts die voor de aanklager getuigde was dr. Vass. Hij heeft een speciale techniek ontwikkelt om te achterhalen welke chemicaliën zich in een geur monster bevinden. Hij heeft dan ook het stukje van de vloer van kofferbak van Casey’s auto geanalyseerd en concludeerde dat het ging om de geur van een lichaam dat in staat was van ontbinding: een lijk dus. Daarnaast vond hij in de analyse van de geur nog wat verrassends: een ongewone hoeveelheid van chloroform. Chloroform is volgens een expert op gebied van forensisch onderzoek onderdeel van decomposition, maar volgens dr. Vass was er een ongewone hoge hoeveelheid van aanwezig in de kofferbak van de auto. Vandaar ook dat werd gedacht dat Casey chloroform heeft gebruikt om Caylee te bedwelmen.  

Theorie van Casey’s advocaten

Dan de openingsstatement van de verdediging, de advocaten van Casey. Het was aan Jose Baez om de bevindingen van het politie-onderzoek in een ander daglicht plaatsen. Hij hoefde niet te bewijzen dat Casey niet haar dochter heeft vermoord, maar hij moest hier twijfel over te zaaien. De theorie van de verdediging was als volgt: op de ochtend van 16 juni 2008 was Cindy op werk, maar waren Casey en George thuis. Ze waren op zoek naar Caylee, want die konden ze namelijk nergens vinden. George is toen naar buiten gegaan en trof Caylee aan in het zwembad in hun achtertuin. Hij pakte haar op en zag dat ze was verdronken. George confronteerde Casey hiermee en schreeuwde: “Look what you’ve done. Your mother will never forgive you and you will go to jail for child neglect for the rest of your frigging life.” Volgens Baez heeft Casey vervolgens haar vader om hulp gesmeekt, dus bedacht George een manier om zich van Caylee’s lichaam te ontdoen. Volgens Baez was het George die Caylee uit het zwembad haalde, haar lichaam in plastic stopte en haar lichaam dumpte. Hij vertelde de jury dat George exact hetzelfde deed met de huisdieren van de familie wanneer deze dood gingen, hij begroef deze in hun achtertuin.

In zijn openings statement tackelde Baez ook Casey’s leugens. Hij gaf toe dat zijn client een leugenaar was, maar hij had hier een verklaring voor: Casey zou dit hebben geleerd van haar vader, om een familiegeheim te bewaren. Volgens Baez was Casey acht jaar oud toen haar vader voor het eerst haar kamer binnenkwam en begon met haar ongewenst aan te raken. Vervolgens zou dit zijn geëscaleerd naar seksueel misbruik. De reden waarom Casey met gemak kon liegen over de verdwijning van haar dochter was dus omdat ze al van jongs af aan moest liegen van haar vader. Bij het horen van deze aantijging gaf George Anthony overigens geen kick – wat ook niet mocht volgens de instructies die hij had gekregen. Hij vertoonde geen emoties. Het enige wat hij deed was naar beneden kijken.

Andere verklaringen

Ook voor de geur in de kofferbak van Casey’s auto heeft Baez een verklaring: ze had een vuilniszak te lang in de kofferbak laten liggen wat in de hete zon heeft lopen rotten. De verdediging riep Cindy op als getuige, die in haar telefoontje met 911 duidelijk heeft gezegd dat de auto rook naar een rottend lijk. Ze getuigde echter dat ze niet dacht dat het om rottend vlees ging, maar om vuilnis. Cindy claimde jaren later dat ze alleen tegen 911 heeft gezegd dat het rook naar een lijk om de politie zo snel mogelijk naar haar huis te krijgen. Baez had ook moeite met de manier waarop het stukje vloer van de kofferbak is getest door dr. Vass. De techniek die dr. Vass hiervoor gebruikte was zo nieuw en experimenteel, dat het destijds in geen enkel ‘crime lab’ in de VS werd gebruikt. Daarnaast trok hij ook de expertise van dr. Vass in twijfel: hij is van oorsprong geen scheikundige, maar heeft een PhD in Antropologie.

De advocaten van Casey schakelden hun eigen expert in: dr. Werner Spitz – bekend van de JonBenét Ramsey zaak. Volgens Spitz was het onmogelijk met zekerheid te zeggen waar de duct tape precies op Caylee’s lichaam heeft gezeten, omdat alleen haar skelet is overgebleven. Volgens hem kon daardoor sowieso niet met zekerheid worden geconcludeerd dat Caylee is vermoord.

Ook voor de hoge mate waarin chloroform werd aangetroffen in de kofferbak van de auto heeft Baez een verklaring: volgens hem was dit geen ongewone vondst want chloroform zit in veel dingen verwerkt zoals schoonmaakmiddelen. Volgens hem was het niet Casey die zocht op ‘how to make chloroform’ op de gezinscomputer, maar was het Cindy die eigenlijk zocht op ‘chlorophyll’ wat haar vervolgens leidde naar ‘chloroform’ vanwege de zoeksuggesties die Google geeft. Chlorofyl zit in onder andere in de bladeren van sommige planten, zoals bamboe. Volgens Cindy had één van hun honden de bladeren van een bamboeplant gegeten waardoor ze op ‘chlorofyl’ wilde zoeken. De reactie van de aanklager hierop was dat Cindy niet degene kon zijn die deze ‘search’ heeft ingevoerd, want zij was op dat tijdstip al ingeklokt op haar werk.

George werd ondervraagd

Gedurende de rechtszaak werden meerdere getuigen gehoord. De eerste getuige die werd opgeroepen was George Anthony. Natuurlijk werd hij door de aanklager meteen ondervraagd over het vermeend seksueel misbruik van zijn dochter. Dit ontkende hij. Ook werd hem gevraagd of hij thuis was toen Caylee overleed: hierop reageerde hij emotioneel en ontkende ook dit. George en Cindy wisten overigens van te voren al dat Baez George voor de bus zou gooien. Dit had de state attorney’s office namelijk al doorgegeven aan hun advocaat. Als tegenbewijs heeft de officier van justitie de videobeelden van een bezoek van George aan Casey in het huis van bewaring aangedragen, waarop Casey tegen George zei dat hij de beste vader en beste opa ooit was: “don’t think for a second otherwise”.

Ook Baez mocht George ondervragen, maar hij vroeg niks over het vermeend seksueel misbruik. In plaats daarvan vroeg hij naar eind januari 2009 toen George een poging tot zelfmoord heeft gedaan. In de derde week van januari 2009 verdween George plotseling. Hij is toen stiekem naar een hotel gegaan, omdat hij naar eigen zeggen niet meer functioneren nadat Caylee’s stoffelijk overschot werd gevonden. In het hotel heeft hij 70 pillen ingeslikt, veel bier gedronken en een afscheidsbrief geschreven aan zijn familie. Baez gebruikte deze afscheidsbrief als bewijs dat George zich schuldig voelde over zijn aandeel in de dood van Caylee. Volgens hem kwam de zelfmoordpoging voort uit schuld.

Overige getuigen en Baez’s closing argument

Ook Casey’s vrienden werden opgeroepen als getuigen. Ze werden door de aanklager gevraagd naar Casey’s gedrag gedurende de periode dat Caylee was verdwenen en niemand hier nog van wist. Ze vertelden allemaal dat Casey zich normaal gedroeg en niks heeft gezegd over de ontvoering. Een aantal vrienden was wel opgevallen dat ze Caylee voor haar verdwijning al minder vaak zagen. Gedurende de verdwijning hebben ze regelmatig aan Casey gevraagd waar Caylee was, waarop Casey zei dat ze bij de Zanny the Nanny was of bij haar ouders – George en Cindy. Door Baez werden ze echter ondervraagd over hoe Casey was als moeder. Ze gaven allemaal toe dat ze niks hebben gezien dat zou wijzen op mishandeling of verwaarlozing. Sterker nog: ze omschreven Casey als een goede moeder. 

In zijn openingsstatement kaartte Baez dus het vermeend seksueel misbruik van Casey door George aan, maar gedurende de rest van rechtszaak kwam hij hier niet meer op terug. Overigens claimde Baez ook dat Lee, Casey’s broer, haar zou hebben aangerand. Een ex-vriendje van Casey werd opgeroepen als getuige en vertelde dat Casey hem hierover heeft verteld. Uit een vaderschapstest bleek dat zowel George als Lee niet de vader was van Caylee. Er was verder ook geen bewijs van dit misbruik, ook niet van vermeend misbruik van Caylee. Daarnaast was er ook geen bewijs voor de verdrinking. Omdat er geen bewijs was voor het vermeend seksueel misbruik, mocht Baez dit van de rechter dit niet herhalen in zijn closing argument. Baez eindigde zijn closing argument met een foto van Caylee waarop te zien is dat ze de schuifdeur naar buiten, naar het zwembad, openmaakt. Caylee had dus uit zichzelf naar buiten kunnen gaan en mogelijk zijn verdronken.

De uitspraak

Na 33 dagen lang getuigenverklaringen te hebben aangehoord, was het aan de jury om tot een oordeel komen. Dit deden ze vrij vlot; na slechts 11 uur overleg kwamen zij op 5 juli 2011 al tot een oordeel. Casey werd vrijgesproken van ‘moord met voorbedachten rade’, ‘doodslag op een kind’ en ‘zware kindermishandeling’. De reden van deze uitspraak was omdat veel vragen onbeantwoord: we weten niet waar Caylee is vermoord, waar Casey haar later mee naartoe heeft genomen en hoe ze chloroform heeft gemaakt of dat ze het heeft gekocht. De officier van justitie heeft hiervan niet een duidelijk genoeg beeld geschetst. Casey werd wel schuldig bevonden van het ‘verstrekken van valse informatie aan de politie’.

Buiten de rechtbank is de menigte woest over de uitspraak. Nancy Grace zegt diezelfde avond nog in haar tv-programma: “Somewhere out there, the devil is dancing tonight”. Het Amerikaanse volk was zo boos dat de juryleden met de dood werden bedreigd. 

Twee dagen na de uitspraak werd Casey berecht voor vier misdemeanors van ‘verstrekken van valse informatie aan de politie’. Voor elke misdemeanor kreeg ze een jaar gevangenisstraf, dus vier jaar in totaal, en moest ze een geldboete betalen. Omdat ze al ruim drie jaar in het huis van bewaring had gezeten en een verminderde straf kreeg wegens goed gedrag, hoefde ze maar 10 dagen de cel in. Op 17 juli 2011 kwam ze vrij. Wel kreeg ze een jaar proeftijd wegens het plegen van fraude met cheques en werd haar een factuur gestuurd van ruim $200.000 dollar voor de zoektocht naar Caylee.

Over het hoofd gezien

Een jaar ná de rechtszaak is mogelijke cruciale informatie naar buiten gekomen. Een forensisch analist heeft bij het verzamelen van bewijsmateriaal de gezinscomputer doorzicht, maar zij heeft toen iets over het hoofd gezien. Ze heeft alleen gekeken naar de zoekgeschiedenis van Internet Explorer, maar daarnaast stond ook Mozilla Firefox geïnstalleerd op de computer. Cindy gebruikte Internet Explorer, maar Casey gebruikte Mozilla Firefox. Iemand heeft op de middag toen Caylee is verdwenen in Mozilla Firefox gezocht op ‘foolproof suffocation’. Dit heeft de aanklager echter niet gezien; hier zijn ze pas achtergekomen nadat Jose Baez hierover schreef in zijn boek, want zijn team had dit namelijk wél ontdekt. Volgens Baez werd deze ‘search’ gedaan op 13:50 uur op 16 juni 2008 en zou George degene zijn geweest die hierop zocht, omdat hij suïcidaal zou zijn geweest. George hoefde ook pas om 15:00 uur te werken die dag. 

Volgens John Gaetz, een computer scientist die heeft gewerkt bij IBM, werd deze ‘search’ echter om 14:51 uur ingevoerd – een uur later dan Baez claimt. Hij heeft de data [lees: de gehele zoekgeschiedenis] die afkomstig was van de gezinscomputer in twee verschillende softwareprogramma’s ingevoerd om te achterhalen op welke tijdstip op wat is gezocht, en beide programma’s lieten dezelfde tijd zien. Toen de advocaten van Casey dezelfde data door eenzelfde soort programma haalde zat er een glitch in de software – zij hebben toen een oudere versie gebruikt. Gaetz heeft daarom een nieuwe versie van dezelfde software gebruikt en die liet ook 14:51 uur zien. 

Op basis van Casey’s telefoondata (cellphone pings) wordt gedacht dat Casey op dat tijdstip thuis was en dus waarschijnlijk degene is geweest die heeft gezocht op ‘foolproof suffocation’. George was toen namelijk al naar werk en belde rond 15:01 uur vanaf zijn werk naar Casey – wat zijn telefoondata bevestigd. Gek genoeg heeft de forensisch analist wel in het rapport vermeld dat de gehele zoekgeschiedenis in Mozilla Firefox is verwijderd vlak voordat Casey werd gearresteerd. Dit is alleen niet meegenomen in de rechtszaak.

Een andere theorie

Veel mensen gaan mee in de theorie van de officier van justitie, dus dat Casey haar dochter heeft vermoord. Echter is lang niet iedereen hiervan overtuigd. Ik denk zelf namelijk ook niet dat het om moord met voorbedachten rade gaat. Ik ga mee in de theorie van George Anthony, die hierover verteld in documentaireserie ‘Casey Anthony: An American Murder Mystery’ van Investigation Discovery. George denkt niet dat Casey Caylee met opzet om het leven heeft gebracht, maar gelooft ook niet dat Caylee is verdronken. Hij denkt dat als dat het geval was geweest, Casey het alarmnummer 911 wel had gebeld.

George verteld in ‘Casey Anthony: An American Murder Mystery’ dat Caylee altijd een gezond kind was, maar dat ze soms tot 13 uur aan één stuk door sliep – iets wat hij vreemd vond. De ene dag was Caylee fit, maar de volgende dag was ze zwaar vermoeid en had ze donkere kringen onder haar ogen. George denkt dat Casey haar dochter regelmatig medicatie gaf om haar in slaap te krijgen. Hij vermoed dat ze deze drugs van haar vrienden kreeg, want die hadden hier makkelijk toegang tot. Het zou gaan om Xanax, waarvan de straatnaam Zanny is. Xanax valt onder de categorie geneesmiddelen die benzodiazepinen worden genoemd, ook wel bekend als benzo’s of slaappillen. In dezelfde mini documentaireserie verteld Clint House – voormalig huisgenoot van Tony Lazzaro – dat ook hij een link ziet tussen de drugs Xanax en de fictieve ‘Zanny the Nanny’. Clint denkt dat Casey Xanax gebruikte als ‘babysitter’ voor Caylee, door Caylee ermee in slaap te brengen. George denkt dat Casey op 16 juni 2008 Caylee teveel Xanax heeft gegeven en Caylee vervolgens nooit meer wakker is geworden.

Trial by (social) media

Zoals ik de vorige keer al vertelde kreeg deze zaak enorm veel media-aandacht. Casey’s schuld of onschuld werd dan ook uitvoerig besproken in de media en op social media. De term ‘trial by media’ wordt gebruikt om de impact te beschrijven die de media – denk aan televisie, kranten, maar ook social media – kan hebben op de publieke perceptie van schuld of onschuld van een beschuldigde vóór of na een vonnis in een rechtbank. We weten inmiddels dat de media veel impact heeft gehad op deze zaak. Informatie wat traditionele media niet mag delen om wat voor reden dan ook, mag wel door een social media gebruiker gedeeld worden. Hierdoor werd op social media informatie gedeeld die nog niet vrijgegeven mocht worden, waardoor potentiële leden van de jury al werden beïnvloed voordat de jury selectie überhaupt was begonnen. Daar komt ook nog eens bij dat de media erg sensatiezuchtig te werk ging: ze speelden in op bepaalde aspecten van de zaak om zoveel mogelijk kijkers te trekken. Hoe interessanter en sensationeler het nieuws, hoe meer mensen de tijd nemen om ernaar te kijken. 

In haar artikel ‘Casey Anthony and the Social Media Trial’ uit 2019 schrijft Riley Moran hoe onder andere Cindy Anthony’s emotionele reacties in de rechtszaal veel aandacht kreeg op social media. Dit stond namelijk in schril contrast met Casey’s houding. Waar Cindy regelmatig zichtbaar moest huilen en snikken, deed Casey dit niet – of het viel niet op. Dit leidde tot veel reacties op social media met tot wel 100 posts per minuut. Ook doken op Facebook allerlei groepen op als “Casey Anthony is GUILTY!” en “Boycott Casey Anthony”. Moran schrijft in haar artikel ook over Stone Grissom, een voormalig aanklager en journalist, denkt dat alle media-aandacht invloed heeft gehad op de keuze om de doodstraf te eisen. Volgens hem had de officier van justitie meer succes gehad als hij Casey had aangeklaagd voor een minder ernstige misdrijf: doodslag in plaats van moord met voorbedachten rade. Hij denkt dat de keuze om de doodstraf te eisen niet is gemaakt op basis van juridische principes, maar omdat het publiek dit eiste.

Ook in een artikel uit 2011 voor de New York Times schrijven Brian Stelter en Jenna Wortham dat de meeste mensen die de rechtszaak destijds hebben gevolgd ervan overtuigd waren dat Casey schuldig was. Toen op 5 juli 2011 het vonnis werd voorgelezen ontplofte Facebook en Twitter. Beide sites werden overspoeld met reacties vol ongeloof en verontwaardiging. Sommige twitteraars wensten Casey zelfs dood. Ook traditionele media trok veel kijkers dankzij de rechtszaak. Toen de rechtszaak vijf weken bezig was keken er dagelijks 1,2 miljoen mensen naar Nancy Grace’s tv-programma Headline News. Daarmee versloeg ze Fox News Channel qua kijkersaantallen. Volgens CNN keken op het moment toen de uitspraak werd gedaan maar liefst 1 miljoen mensen naar de livestream op hun website, dat waren er 30 keer meer dan in de weken ervoor. 

In de jaren erna

Nadat Casey Anthony op 17 juli 2011 vrij kwam probeerde ze anonimiteit te zoeken – voor zover dat kon. Ze komt namelijk nog steeds regelmatig in het nieuws:

  • In januari 2013 werd door een ‘florida appeals court’ twee van de vier veroordelingen voor ‘verstrekken van valse informatie aan de politie’ verworpen. Datzelfde jaar klaagde Zenaida Gonzalez, de échte Zenaida Gonzalez, Casey aan wegens smaad en eistte Equusearch een deel van het geld terug dat ze hebben gestoken in de zoektocht naar Caylee. Als reactie hierop vroeg Casey haar faillissement aan. De aanklacht van Zenaida Gonzalez en een mogelijke schikking met Equusearch werd afgewezen. 
  • In mei 2016 kwam naar aanleiding van het faillissement het een en ander naar buiten. Dominic Casey, die als privé detective heeft gewerkt voor Casey’s advocaten, claimde Baez wist dat Casey haar dochter heeft vermoord. Hij zou namelijk van Baez de opdracht hebben gekregen om niet Caylee te vinden, maar haar lichaam. Ook claimde hij dat Casey niet voor Baez diensten betaalde met geld, maar met seksuele handelingen. Baez en Casey ontkennen deze aantijgingen. 
  • In het voorjaar van 2017 zocht Casey zelf de media op door een exclusief interview te geven aan The Associated Press. In dit interview claimde ze niet te weten hoe Caylee is overleden, daar aan toevoegend: “I don’t give a sh*t about what anybody thinks of me; I don’t care about that. I never will. I’m OK with myself. I sleep pretty good at night.” 
  • In 2021 werd bekend gemaakt dat Casey haar eigen privé detectivebureau is begonnen. Haar bedrijf staat ingeschreven op het adres van Patrick McKenna, die de één van de privé detectiveswas van haar advocaten. 
Nasleep

In 2017 had Cindy naar eigen zeggen nog regelmatig contact met Casey. Ze praat hierover in de mini documentaireserie Casey Anthony: An American Murder Mystery. George en Lee hebben echter het contact verbroken. In dezelfde documentaireserie zegt George dat hij zijn kleindochter én dochter is verloren. Hij verteld erbij dat er voor hem gerechtigheid was geweest als Casey voor langere tijd de gevangenis in was gegaan. Ondanks dat ze compleet anders op deze zaak kijken, zijn Cindy en George nog steeds bij elkaar.

Deze zaak en alle media-aandacht die het heeft gekregen heeft geleid tot een nieuwe wetgeving in onder andere Florida. Onder deze wetgeving plegen ouders of voogden een misdrijf als ze hun kind niet als vermist opgeven wanneer ze weten of hadden moeten weten dat het kind wel mogelijk in gevaar was. De onofficiële naam van deze wet is Caylee’s Law

Caylee Anthony was nu 17 jaar oud geweest.

Gebruikte bronnen